Een bijvoeglijk naamwoord is een woord dat iets zegt over een zelfstandig naamwoord.  De vorm van het bijvoeglijk naamwoord  in het Russisch hangt af van het geslacht en getal van het bijbehorende zelfstandig naamwoord. 

Als je niet weet hoe je het geslacht van een zelfstandig naamwoord bepaalt volg dan deze link om de uitleg te bekijken. 

De vorm van het bijvoeglijk naamwoord die je het eerst leert is het mannelijk enkelvoud. Je ziet deze vorm in het woordenboek en in de woordenlijsten van je leerboeken. 

Er zijn twee varianten van vervoeging van bijvoeglijke naamwoorden, de harde en de zachte variant. 

Harde variant

Spellingsregels

Er zijn twee  spellingsregels die de uitgangen van de bijvoeglijke naamwoorden beïnvloeden.

Regel 1: de regel van de 7 letters: na к, г, х, ш, ж, ч, щ staat er geen ы, maar и. 

Als de stam van een b.n. eindigt op een van deze 7 letters dan gebruiken we и in plaats van ы in de uitgangen:

Regel 2: na ш, ж, ч, щ,  ц staat er in onbeklemtoonde uitgangen geen o, maar e (zie de onzijdige uitgang –ee)

Zachte variant

Hoe bepaal je of een bijvoeglijke naamwoord hard of zacht is? 

Dat zie je bij de basisvorm van het bijvoeglijke naamwoord, de mannelijke vorm die je in het  woordenboek ziet. 

De harde variant eidigt op –ый of –ой. 

De zachte variant eindigt op –ий. 

Als de stam van een b.n. eindigt op een van deze 7 letters к, г, х, ш, ж, ч, щ vervoegen we het bijvoeglijk naamwoord als in voorbeelden met русский/ хороший.

In alle andere gevallen vervoegen we het bijvoeglijk naamwoord met uitgang ий net als het woord последний.

Cursus Russisch via Zoom en op locatie in Amsterdam

Zelfstudie cursus Russisch

Russische club voor Nederlandstaligen